Klasyfikacja stopni Sa oczyszczenia powierzchni wg normy PN-ENISO8501-1

Oparta na kontroli wizualnej przy użyciu tzw. oka „nieuzbrojonego”

  • Sa1– lekka obróbka strumieniowa

Usunięty jest pył, smary i brud, luźna zgorzelina walcownicza, rdza, stare farby i inne luźne zanieczyszczenia.

  • Sa2– dokładna obróbka strumieniowo-ścierna.
  • Usunięty jest pył, smary i brud, luźna i przeważająca część zgorzeliny walcowniczej, rdza, stare farby i inne luźne zanieczyszczenia.

Pozostawione napowierzchni zanieczyszczenia muszą
mieć bardzo dobra przyczepność do podłoża, a ich łączna powierzchnia nie może przekraczać 20% powierzchni całkowitej.

  • Sa21/2– bardzo dokładna obróbka strumieniowo-ścierna.

Usunięte są zanieczyszczenia pyłowe, smary i inne brudy, zgorzelina walcownicza i inne zanieczyszczenia. Tylko minimalne ślady pozostałych zanieczyszczeń mogą być widoczne jako lekkie przebarwienia lub ciemniejsze plamy, bądź smugi, a ich łączna powierzchnia nie może przekraczać 5% powierzchni całkowitej.

  • Sa3– obróbka strumieniowo-ścierna do białego metalu.

Pył, smary i brud, zgorzelina walcownicza, stare farby i inne zanieczyszczenia muszą być usunięte w całości. Obrobiona powierzchnia musi mieć jednorodny, metaliczny wygląd.
W praktyce obróbki strumieniowo-ściernej, mającej na celu przygotowanie powierzchni, szczególnie do nakładania powłok malarskich, wymagany jest stopień czystości.

Ilustracja wizualna stopni stanu wyjściowego z lewej strony i oczyszczonego przed nakładaniem powłok ochronnych wg PN EN ISO 8501–1
Ilustracja wizualna stopni stanu wyjściowego z lewej strony i oczyszczonego przed nakładaniem powłok ochronnych wg PN EN ISO 8501–1 Źródło fotografii GOLDMAN s.c. www.lakiernictwo.net

Zastosowany śrut wpływa na efekty obróbki strumieniowo ściernej dlatego należy pamiętać aby określić wymagania również dla śrutu. Kryteria te są opisane w normie dotyczącej klasyfikacji śrutu.

 

Opracowała Renata Tomaszewicz