Proces obróbki strumieniowo‑ściernej a dobór odpowiedniego ścierniwa  

Mając na uwadze wysokie wymagania eksploatacyjne stawiane przed urządzeniami śrutującymi,  których celem jest:

  • usuwanie starych powłok ochronnych, zendry hutniczej z blach i kształtowników,
  • chropowacenie powierzchni metalowych przed malowaniem,
  • czyszczenie odlewów staliwnych i żeliwnych

warto zwrócić uwagę na zastosowany w urządzeniu śrut. Aby dobrać go odpowiednio należy dokładnie określić detal, który chcemy poddać obróbce pod kątem materiału z jakiego jest wykonany, kształtu i gabarytu, stopnia zanieczyszczenia oraz uszczegółowić jaki efekt chcemy daną obróbką uzyskać.

Rynek oferuje szeroki wybór ścierniw metalicznych i mineralnych, a ich podstawowy podział to:

  • śrut staliwny kulisty i łamany
  • śrut żeliwny kulisty i łamany
  • elektrokorund brązowy, szlachetny i mieszany
  • ścierniwa ze szkła.

Taśmy do śrutownic nieckowych produkowane przez firmę Enitra sp. z o.o. najczęściej współpracują z produktem oczyszczanym przez śrut staliwny kulisty, a perforacja w taśmach waha się między 4 a 10 mm. Takim śrutem najczęściej obrabia się stal czarną konstrukcyjną. O granulacji śrutu najczęściej decyduje grubość stali obrabianego detalu. Użycie śrutu o zbyt dużej granulacji na detalu powstałym z cienkich blachach może doprowadzić do jego pofalowania, a nawet przedziurawienia. Śrut o większej granulacji poleca się do oczyszczania odlewów.

Detale wykonane z  metali kolorowych np. miedzi czy brązu należy oczyszczać przy udziale ścierniw mineralnych np. elektrokorundu. Śrut staliwny czy żeliwny może wbijać się w miękką powierzchnię uszkadzając ją oraz obniżając estetykę produktu po procesie obróbki ściernej. Im wyższa klasa chropowatości zakładanego elementu tym delikatniejszy proces obróbczy. Procesy takie jak wygładzanie czy wybłyszczanie prowadzone są przy udziale mikro kulek szklanych.

Śrut staliwny kulisty przykładowe granulacje